REFERENCES:

  1. Acar, E. (2008). Ameliyathanede Hasta ve Çalışan Güvenliği. İstanbul Tıp Dergisi, 141-145.
  2. Adıgüzel, O. (2010). Hasta Güvenliği Kültürünün Sağlık Çalışanları Tarafından Algılanmasına Yönelik Bir Araştırma. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 159-170.
  3. Akalın, E. (2005). Yoğun Bakım Ünitelerinde Hasta Güvenliği. Yoğun Bakım Dergi, 141-146.
  4. Akıncı, B; Vural, Z. (2003). Kurum Kültürü ve Örgütsel İletişim. İstanbul: İletişim Yayınları.
  5. Akman, Y. (2010). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin şiddet ve okul iklimi algıları arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi.
  6. Aksoy, H. (. (2007). Örgüt iklimi ve motivasyon. S. T içinde, Endüstriyel Klinik Psikoloji ve insan kaynakları yönetimi (s. 17-58). İstanbul: Beta Yayınları.
  7. Alkış, H., & Taşpınar, Y. (2012). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliğinde Yeni Yaklaşımlar, Demir Çelik Sektörü Çalışanlarının İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Algısı: Konya Örneği. International Iron & Steel Symposium, 1190-1196.
  8. Anayasası, T. C. (2010, Mayıs 25). http://www.tbmm.gov.tr/anayasa.htm adresinden alınmıştır
  9. Andoh, M. (2013). he Relationship Between Leadership Style and Safety Climate: A Case Study of Goldfields Ghana Limited. Karlskrona, Sweden: Tarkwa-Cil Plant‖, Blekinge Institute of Technology Scholl of Management, Master Thesis.
  10. Arabacı, C. (2013). Uluslararası Hasta Güvenliği Hedefleri. Yakın Doğu Üniversitesi Hastanesi Dergisi.
  11. Argon, T., & Özçelik, N. (2008). İlköğretim okulu yöneticilerinin değişimi yönetme. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 70-89.
  12. Arıman, F. (2007). İlköğretim 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin zorbalık eğilimleri ile okul iklimi algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi.
  13. Bakan, İ.; Büyükbeşe, T.; Bedestenci, Ç. (2004). Örgüt Sırlarının Çözümünde Örgüt Kültürü Teorik ve Ampirik Yaklaşım. Bursa: Aktüel Yayınları.
  14. Balcı, A. (2007). Etkili okul ve okul geliştirme: Kuram, uygulama ve araştırma. Ankara: PegemA.
  15. Barnard, C. (1994). The Functions of Executive. Cambridge: Harward University Press.
  16. Baştepe, İ. (2009). Etkili okulun eğitim-öğretim süreci ve ortamı boyutlarının nitelikleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 76-83.
  17. Baştürk, S., & Doğan, S. (2011). Özel dershane matematik öğretmenlerinin özel dershaneleri değerlendirmeleri. International Journal of Education Research, 68-86.
  18. Bingöl, D. (1997). Personel Yönetimi. İstanbul: Beta Yayınevi.
  19. Blum, R. (2005). School connectedness: Improving the lives of students. Baltimore, Maryland: Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health.
  20. Bozkurt, V. (2005). Değişen Dünyada Sosyoloji. İstanbul: Aktüel Yayınları.
  21. Brislin, R., Lonner, W. J., & Thorndike, R. M. (1973). Cross-Cultural Research Methods. Canada: John Wiley&Sons Pub.
  22. Bucak, B. (2002). Abant İzzet Baysal Üniversitesi eğitim fakültesinde örgüt iklimi: “yönetimde ast-üst ilişkileri”. uğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,
  23. Bütüner, O. (2011). İşletmelerde Örgüt Kültürü ve Örgütsel Değerlerin İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulamalarına Etkisi Üzerine Bir Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi.
  24. Çakır, A. (2007). Hasta Güvenliği Kültürü İle Kalite Yönetim Sistemi Arasındaki ilişkinin Analizi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Toplam Kalite Yönetimi Programı, Yüksek Lisans Tezi, 136.
  25. Çalık, T., & Kurt, T. (2010). Okul iklimi ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 167-180.
  26. Can, A. H., & İBİCİOĞLU. (2008). Yönetim Yöneticilik Yönünden Üniversite Hastanelerinin Değerlendirilmesi. SDÜ İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 253
  27. Çelenkoğlu, N. (2007). Hasta Güvenliği Prosedürü,. 02 14, 2014 tarihinde http://www.gemlikdh.gov.tr/userfiles/file/Prosedurler/PR21.pdf adresinden alındı
  28. Çelik İ. (2008). Güvenlik Kültürünün Getirdikleri. İş ve Sağlık Güvenliği Dergisi, 18.
  29. Ceyhun, G. Ç. (2014). üvenlik İklimi ve İş-Aile Çatışmasının Yorgunluğa Etkileri: Türk Kılavuz Kaptanlar Üzerine Bir Araştırma. Journal of Business Research Turk, 91-
  30. Choudhry, R. M., Fang, D., & Lingard, H. (2009). Measuring Safety Climate of A Construction Company. Journal of Construction Engineering and Management, 890-899.
  31. Çiçek, C. (2009). Kurum Kültürü. ÇSGB Hizmet İçi Eğitim Semineri Dergisi, 28-
  32. Çınar, & Dede, N. (2010). Hasta Çocuğun Güvenliği. 02 25, 2014 tarihinde http://www.millipediatri.org.tr/UserFiles/pdfs/27.pdf adresinden alındı
  33. Çırpı, M., Merih, Y., & Kocabey, M. (2009). Hasta Güvenliğine Yönelik Hemşirelik Uygulamalarının Ve Hemşirelerin Bu Konudaki Görüşlerinin Belirlenmesi. 02 26, 2014 tarihinde http://hemsirelik.maltepe.edu.tr/dergiler/cilt2sayi3/cilt2sayi3/26-34.pdf adresinden alındı
  34. Clissold, G. (2005). Role Stress As A Predictor of Safety Climate and Safety Performance. 06 15, 2014 tarihinde Monash University Department of Management: http://www.buseco.monash.edu.au/mgt/research/workingpapers/ 2005/wp66-05.pdf adresinden alındı
  35. Çoban, İ. (2012). Ailelerin Hasta Güvenliği Konusundaki Görüşlerinin Belirlenmesi. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
  36. Cooper, D. (2000). Towards A Model of Safety Culture. Safety Science, 111-136.
  37. Cooper, M. D. (1998). Improving Safety Culture: A Practical Guide (Improving). Chichester: John Wiley & Sons,.
  38. Cooper, M. D., & Phillips, R. A. (2004). Exploratory Analysis of The Safety Climate and Safety Behavior Relationship. Journal of Safety Research, 497-512.
  39. Coppеe, G. H. (2009, Aralık 20). Occupational Health Services and Practice. http://www.ilo.org/safework_bookshelf/english?content&nd=857170174 adresinden alınmıştır
  40. Cox, S., & Flin, R. (1998). Safety Culture: Philosopher’s Stone or Man of Straw? Work and Stress, 190.
  41. Dedobbeleer, N., & Beland, F. (1991). A Safety Climate Measure For Construction Sites. Journal of Safety Research, 97-103.
  42. Demir, A. (2008). Ortaöğretim okullarında okul iklimi ile öğretmen performansları arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi,.
  43. Demir, E. (2010). Seviye belirleme sınavının değerlendirilmesi. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı,Kaynak Kitaplar Dizisi.
  44. Demirbilek, T. (1999). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Ders Notları. İzmir.
  45. Demirbilek, T. (2005). İş Güvenliği Kültürü. İzmir: Legal Yayınları.
  46. Demirbilek, T. (2008, Ocak-Şubat). İşletmelerde İş Güvenliği Kültürünün Geliştirilmesi. Çalişma Ortamı, s. 5.
  47. Demircioğlu, M.; Centel, T. (2007). İş Hukuku. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
  48. Dindar, M. M. (2008). Farklı türdeki ortaöğretim kurumlarında öğrenim gören öğrencilerin okul iklimi algılarının karşılaştırılması. İstanbul: Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi.
  49. Doğan, N., & Sevindik, H. (2011). İlköğretim 6. sınıflar için uygulanan seviye belirleme sınavı’nın uygunluk geçerliği. Eğitim ve Bilim, 309-319.
  50. Doğan, S. (1997, Aralık). İnsan Kaynakları Potansiyelini Arttırmada İşletmeleri Etkinliğe Götüren Yol: Örgüt. Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü, Amme İdaresi Dergisi, 53-74.
  51. Dörtok, A. (2004). Kurumsal İtibarınızdan Kaç Sıfır Atabilirsiniz. İstanbul: Rota Yayın Yapım Tanıtım Ticaret Ltd. Şti.
  52. Dursun, S. (2011). Güvenlik Kültürünün Güvenlik Performansı Üzerine Etkisine Yönelik Bir Uygulama. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi.
  53. Dursun, S. (2012). İş Güvenliği Kültürü. İstanbul: Beta Yayınları.
  54. Dursun, S., Bayram, N., & Aytaç, S. (2010). Hasta Güvenliği Kültürü Üzerine Bir Uygulama. Sosyal Bilimler, 2.
  55. , T. (2009). Genel liselerde görev yapan öğretmenlerin, okullarının örgüt iklimine ilişkin algılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi (İzmir İli Örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi.
  56. Ekşi, F. (2006). Rehber öğretmenlerin okul iklimi algıları ile kaygı düzeyleri arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi.
  57. Eren, E. (2001). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş, 135-172.
  58. Eroğlu, K. E. (2011). Bir Eğitim Ve Araştırma Hastanesinde İş Yükünün Hasta Güvenliği Üzerindeki Etkisinin Belirlenmesi. Atılım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, 13.
  59. Erokay, M. (2000). Hukuki ve Teknik Yönleriyle İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Esasları. Ankara: Rekmay Yanyıncılık.
  60. Ferda, E. (1996). İsletme Kültürü. Ankara: Friedrich-Naumann Vakfı ve Akdeniz Üniversitesi Yayınları.
  61. Fişek, G. (2009, Ocak 26). Öğretmenlerin ve Hekimlerin Mesleki Sağlık Sorunlarındaki Benzerlikler. http://e-kutuphane.egitimsen.org.tr/pdf/2444.pdf adresinden alınmıştır
  62. Flin, E. A. (2000). Measuring Safety Climate: Identifying the Common Features. Safety Science, 177-192.
  63. Fombrun, C. J. (1996). Reputation: Realizing Value from the Corporate Image. Massachusett: Harvard Business School Pres.
  64. Griffin, M. A., & Neal, A. (2000). Perceptions of Safety At Work: A Framework For Linking Safety Climate To Safety Performance. Knowledge and Motivation‖, Journal of Occupational Health Psychology, 347-358.
  65. Guastello, S. J. (1992). Accidents and Stress-related Health Disorders Among Bus Operators: Forecasting With Catastrophe Theory. n J.C. Quick, L.R. Murphy, ve J.J. Hurrell, Jr. (Eds.), Stress and Well-Being At Work, 252-269.
  66. Gülgün, A. (1998). Örgüt Kültürü ve Değişimi Üzerine Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma. 6. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, 253-256.
  67. Gündoğdu, K.; Kızıltaş, E.;Çimen, N. (2010). Seviye belirleme sınavına (SBS) ilişkin öğrenci ve öğretmen görüşleri (Erzurum il örneği). İlköğretim Online, 316-330.
  68. Gyekye, S., & Salminen, S. (2010). Organizational Safety Climate and Work Experience. International Journal of Occupational Safety and Ergonomics (JOSE) 2010, 431-433.
  69. Hartford, J. (2013). Human Factors: Identifying the Root Causes of Use Errors. 02 12, 2014 tarihinde http://www.mddionline.com/article/human-factors-identifying-rootcauses-use-errors, adresinden alındı
  70. Hayes, B. E., Perander, J. S., & Trask, J. (1998). Measuring Perceptions of Workplace Safety: Development and Validation of The Work Safety Scale. Journal of Safety Research, 145-161.
  71. Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2010). Eğitim yönetimi. Ankara: Nobel.
  72. (1986). Summary Report on the Post-Accident Review Meeting on the Chernobyl Accident. International Safety Advisory Group. Safety Series 75-INSAG-1.
  73. (2011, Şubat 10). A Selection of Labour Statistics Available From the ILO. http://www.ilo.org/public/english/bureau/stat/portal/index.htm adresinden alınmıştır
  74. İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi, 217 A (III) (Birleşmiş Milletler Genel Kurulu 12 10, 1948).
  75. İntepeler, Ş., & Dursun, M. (2012). Tıbbi Hatalar Ve Tıbbi Hata Bildirim Sistemleri. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 133.
  76. İş Kanunu, 1475 (08 28, 1971).
  77. İş Kanunu, Kanun No: 4857 (05 22, 2003).
  78. James, R. (1998). Achieving a Safe Culture: Theory & Practice. Work & Stress
  79. Jannasch-Pennel, A., DiGangi, S., Pukys, K., & Diken, İ. H. (2002). Arizona davranışsal başlangıç programı (ADBP): Başarılı ve disiplinli okul ortamlarında öğrenci merkezli eğitim. İlköğretim-Online dergisi, 48-51.
  80. JOINT COMMISSION. (2013). Joint Commission Hakkında. 10 28, 2013 tarihinde http://tr.jointcommissioninternational.org/entr/about-jci/ adresinden alındı
  81. Kadıbeşgil, S. (2006). İtibar Yönetimi. İstanbul: Media Cat Yayınları.
  82. Kahveci, R. (2012). Türkiye`de Hasta Güvenliği. Euroepan Society for Quaality and Safety in Family Practice.
  83. Kahveci, S. S. (2009). Ortaöğretim kurumlarına geçiş sürecinde uygulanan sınavların ailelere maliyetinin ailelerin toplam eğitim harcamaları içindeki payı. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi.
  84. Karadağ, E. v. (2008, Mart 9). Eğitim kurumlarında örgüt iklimi ve örgüt etkinlik algısı arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 63-71.
  85. Karadağ, E., Baloğlu, N., Korkmaz, T., & Çalışkan, N. (2008). Eğitim kurumlarında örgüt iklimi ve örgüt etkinlik algısı arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 63-71.
  86. Kasırga, İ., Özbek, O. (2008). Beden eğitimi ve spor yüksekokullarında örgüt iklimi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 59-68.
  87. Kılıç, E., & Önen, Ö. (2011). Öğrenen örgütlerde Johari penceresi Burdur örneklemi. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 1-14.
  88. Köse, R. (2007). Aile sosyoekonomik ve demografik özellikleri ile okul ve özel dershanenin liselere giriş sınavına öğrencilerin akademik üzerindeki etkileri. Eğitim Bilim Toplum Dergisi, 46-77.
  89. Kroeber, A. L., & Kluckhohn, C. (1952). Culture: A Critical Review of Concepts and Definitions. Harvard University Peabody Museum of American Archeology and Ethnology Papers.
  90. Kuru, O. (2000). İş Sağlığı ve Güvenliğinde Yeni Oluşumlar. 11 03, 2004 tarihinde TİSK İşveren Dergisi: www.tisk.org.tr/isveren_sayfa.asp?yazi_id=88&id=6 adresinden alındı
  91. Mosher, G., Keren, N., Freeman, S. A., & Hurburgh Jr, C. (2013). Measurement of Worker Perceptions of Trust and Safety Climate In Managers and Supervisors At Commercial Grain Elevators. Journal of Agricultural Safety and Health, 125.
  92. Mucuk, İ. (1998). Modern ĠĢletmecilik. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
  93. Mulloy, F. D., & Hughes, R. G. (2007). Wrong-Site Surgery. 02 25, 2014 tarihinde A Preventable Medical Error: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK 2678/ adresinden alındı
  94. , E., & M., D. (2009). Liderlik ve Kurum Kültürü Etkileşimi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 198-213.
  95. Ocak, G., Akgül, A., & Yıldız, S. (2010). İlköğretim öğrencilerinin ortaöğretime geçiş sistemi’ne (OGES) yönelik görüşleri (Afyonkarahisar Örneği). Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37-55.
  96. Ocaktan, M. (2009). Bir Otomotiv Fabrikasında Güvenlik Kültürünün Değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Basılmamış Yüksek Lisans Tezi.
  97. Önal, G. (1998). İşletme Yönetimi ve Organizasyonu. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
  98. Özata, M., & Altunkan, H. (2010). Hastanelerde Tıbbi Hata Görülme Sıklıkları, Tıbbi Hata Türleri ve Tıbbi Hata Nedenlerinin Belirlenmesi: Konya örneği. Tıp Araştırmaları Dergisi, 100-111.
  99. Özbaş, M. (2013). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin İlköğretim Birinci Sınıf Öğrenci Ailelerinin Okul Yaşamına Katılım Eğitimi Konusundaki Görevlerine İlişkin Veli Algıları. Eğitim ve Bilim, 61-78.
  100. Özdemir, A. (2002). Sağlıklı okul ikliminin çeşitli görünümleri ve öğrenci başarısı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 39-46.
  101. Özdemir, S., Sezgin, F., Şirin, H., Karip, E., & Erkan, S. (2010). İlköğretim okulu öğrencilerinin okul iklimine ilişkin algılarını yordayan değişkenlerin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 213-224.
  102. Özgen, H.; Yalçın, A. (2010). İnsan Kaynakları Yönetimi. Stratejik Bir Yaklaşım,
  103. Özkan, T., & Lajunen, T. (2003). Güvenlik Kültürü ve İklimi. Pivolka(10), 3.
  104. Özkan, T., & Lajunen, T. (2003). Güvenlik Kültürü ve İklimi. Kluckhohn içinde, A Critical Review of Comcepts and Definitions (s. 3-4). Pivolka Dergisi.
  105. Öztürk, E. (2008). İlköğretim okullarında görev yapan okul yöneticilerinin vizyoner liderlik özelliklerine sahip olmaları ve okul iklimi arasındaki ilişki (Edirne ili örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi.
  106. Patankar M.S. ve Jeffrey P. B., (2012) Safety Culturue: Building and SustainingChange in Aviation and Healthcare, Ashgate Publishing, Burlington: USA.
  107. Pidgeon, N. (1998). Safety Culture: Key Theoretical Issues. Work&Stres, 12(3),
  108. Reason, J. (2000). Safety Pradoxes and Safety Culture. Injury Control & Safety Promotion.
  109. Roberts, K. (1990, Mart-Nisan). Some Characteristics of One Type of High Reliability Organization. Organization Science, s. 160-176.
  110. Sabuncuoğlu, Z. (2005). İnsan Kaynakları Yönetimi (Uygulamalı). Bursa: Akademi Yayınları.
  111. Sadullah, O., & Kanten, S. (2009). A Research on The Effect of Organizational Safety Climate Upon The Safe Behaviors‖. Ege Academic Review, 923-932.
  112. Savaşır, I. (1994). Ölçek Uyarlamasındaki Bazı Sorunlar ve Çözüm Yolları. Türk Psikoloji Dergisi, 27-32.
  113. Sayek, F. (2011). Hasta Güvenliği: Türkiye ve Dünya. TTB Raporları.
  114. Schein, E. (1970). Organizational Psychology. New Jersey: Prentice-Hall Inc.
  115. Schneider, B. (1990). Organizational climate and culture. San Francisco: Jossey-Bass.
  116. Serbest, Ş. (2011). Hasta Güvenliği İçin Hemşirelik Uygulamaları. 13. Ulusal Hemşirelik Kongresi Sunumu.
  117. Şerifoğlu, U., & Sungur, E. (2007). İşletmelerde Sağlık ve Güvenlik Kültürünün Oluşturulması Tepe Yönetimin Rolü ve Kurum İçi İletişim Olanaklarının Kullanımı. İstanbul Üniversitesi İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi, 1-17.